सोडून द्यायला शिका...

 *सोडून द्यायला शिका...*


👉 माणसांची खरी समस्या काय? तर जुन्या पुराण्या गोष्टी उगाळत बसायचं. त्यातून खरंतर काहीही निष्पन्न होत नाही. पण ते समजेपर्यंत वेळ निघून गेलेली असते. जगात अनेक गोष्टी अशा असतात, ज्या सहजपणे सोडून देता येतात. पण त्या धरून ठेवण्याचा अट्टाहास आपल्या त्रासाला, वैतागाला कारणीभूत ठरत असतो. अशा कोणत्या गोष्टी आहेत, ज्या सोडून देता येतील.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्यांना सतत टोमणे मारणे.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्यांच्या सतत चुका काढणे.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्यांच्या यशाबद्दल मत्सर वाटणे.


👉  सोडून द्या :

दुसऱ्याच्या संपत्तीची अभिलाषा  ठेवणे.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्याची कागाळी करणे.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्यांच्या दुःखात आपले सुख मानणे.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्यांच्या खाजगी आयुष्यात  डोकावणे.


👉  सोडून द्या :

दुसऱ्यांशी स्वतःची तुलना करत राहणे.


👉 सोडून द्या :

दुसऱ्यांशी सतत स्पर्धा करत राहणे.


👉 सोडून द्या  :

दुसऱ्याची फालतू चौकशी करणे.


👉 सोडून द्या : 

दुसऱ्याला कमी लेखून स्वतःला श्रेष्ठ समजणे.


👉 सोडून द्या :

तुमचा खोटा अहंकार


👉 सोडून द्या :

स्वतः दुःखात असल्यामुळे दुसऱ्याला दुःखी करणे.


👉 सोडून द्या :

एखाद्या व्यक्तीला तोंडावर न बोलता त्या व्यक्तीबद्दल मागे दुसऱ्या व्यक्तीजवळ टीका-टिप्पणी करणे, माप काढणे, मी किती श्रेष्ठ आहे हे दाखवणे, माझ्यासारखा दुसरा कोणी नाही हे दाखवणे.


👉 सोडून द्या:

सगळ्या मित्र परिवारामध्ये मीच हुशार आहे, मी लोकांना वेड्यात काढू शकतो, लोकांना कमी लेखणे.


👉 लक्षात ठेवा.

आपण आपल्या लबाडी, स्वाथीॅ स्वभावाने लोकांना एक-दोन वेळा वेड्यात काढू शकतो, पण एकदा लोकांना समजले की लोक आपल्यापासून दूर होऊ लागतात.


तुम्ही जे दुसऱ्यांना देता तेच परत तुम्हाला मिळते.

चांगलं द्या चांगलं मिळेल. वाईट दिले तर आज ना उद्या वाईट मिळेलच...

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

Thanks for feedback

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

*पुस्तकांचे महत्त्व*

इमेज
   *पुस्तकांचे महत्त्व*   * कोणत्याही प्रकारचे पुस्तक लिहिणाऱ्या व्यक्तीला लेखक म्हटले जाते. पुस्तक हे लेखकाची कल्पनाशक्ती, भावना आणि ज्ञान प्रतिबिबित करते. पुस्तकाच्या माध्यमातून लेखक ज्ञानाचा प्रकाश पसरवतात. * पुस्तक लिहिणारे लेखक सुद्धा हे जग सोडून जातात. पण पुस्तक मात्र कायम तसच राहत. पुस्तक हे कोणत्याही लेखकाचे कार्य आणि नाव उज्ज्वल करतं. * आजचे युग हे इंटरनेटचे युग आहे. कोणत्याही विषयाबद्दल माहिती मिळविण्यासाठी इंटरनेट वर जाऊन शोधणे ही एक सामान्य पद्धत आहे. *  इंटरनेट हा ज्ञान प्राप्त करण्याचा एक सोपा मार्ग आहे. परंतु पुस्तकांचे महत्त्व हे आजही कायम आहे. कारण आजही शाळेमध्ये पुस्तकांच्या माध्यमातून शिकवले जाते. आज  कुठूनही पुस्तके खरेदी करु शकतो. *  पुस्तके ही चारित्र्य निर्माण करण्याचे एक उत्तम साधन आहे. पुस्तकातून देशातील ऐक्याचा धडा शिकवता येतो. तसेच पुस्तकाद्वारे आपल्याला नवीन प्रेरणा व दिशा मिळते. म्हणूनच पुस्तके ही ज्ञानाची वाहणारी गंगा आहे. जी कधीच थांबत नाही. परंतु अशी काही पुस्तके आहेत जी आपल्याला चुकीच्या मार्गाने मार्गदर्शन करतात. म्हणू...
अधिक वाचा

स्वतःचा दृष्टीकोन सुधारा

  स्वतःचा दृष्टीकोन सुधारा 👉 एकदा एका कुटुंबाच्या समोरच्या घरात नवीन भाडेकरू राहायला येतात. खिडकीतून त्यांचे दोरीवर वाळत घातलेले कपडे पाहून बायको नवऱ्याकडे तक्रार करते की लोक खूप चांगले आहेत. पण ते कपडे स्वच्छ धुवत नाहीत.  नवरा म्हणतो, साबण संपला असेल  दुसऱ्या दिवशी वाळत घातलेले कपडे पाहून बायको परत तेच वाक्य म्हणते की लोक खूप चांगले आहेत पण ते कपडे स्वच्छ धुवत नाहीत. कदाचित तिला कपडे चांगले धुता येत नसतील.  नवरा ऐकून घेतो असे रोज चालते.  एक दिवस पहाते तर काय चमत्कार एकदम स्वच्छ धुतलेले कपडे पाहून नवऱ्याला म्हणते, अहो ऐकलंत का? समोरच्या वहिनी सुधारल्या, त्यांना कुणीतरी कपडे धुवायला शिकवलेले दिसते. आज कपडे अगदी चकाचक धुवून वाळत घातलेत.  राणी, मी आज सकाळी लवकर उठलो आणि आपल्या खिडक्या साफ केल्या काचा आतुन आणि बाहेरून ओल्या फडक्याने पुसून घेतल्या त्यामुळे तुला ते कपडे स्वच्छ दिसतात. समोरचे नाही आपणच सुधारलोय. आपला दृष्टीकोन स्वच्छ ठेवुन आपण दुसऱ्याकडे पाहिले पाहिजे.
अधिक वाचा

प्रेरणादायी गोष्ट

  👉 मित्रांनो, एका गावात एक धनंजय नावाचा व्यक्ती राहत होता. धनंजय गाई म्हशी पाळत असे... रोज सकाळी गाई म्हशीना चरायला घेऊन जाणे आणि रात्री  घरी आणणे असे त्याचे रोजच काम असे...  धनंजय हा खूप मेहनती होता तसा तो खूप प्रेमळ आणि श्रद्धाळू सुद्धा होता...  👉 धनंजयच्या गावाच्या बाहेर एक टेकडी होती. त्या टेकडीवर महादेवाचे प्रसिद्ध मंदिर होते.  धनंजय रोज सकाळी अंगोळ करायचा आणि देवाचा पाया पडायला जायचा... देव दर्शन करायचा आणि नंतर गाई म्हशी घेऊन रानात जायचा...  एके दिवसी... एक गाय एका सुंदर वासराला जन्म देते.   धनंजय रोजच्या सारखा देव दर्शनसाठी जात असतो... देवाला जाताना त्याची नजर त्या सुंदर वासरावर पडते...  धनंजयला ते वासरू खूप खूप आवडायचे त्यामुळे धनंजय देव दर्शनला जाताना त्या वासराला आपल्या पाठीवर बसुन सोबत घेऊन जायाचा...  👉 असेच दिवसा मागे दिवस जाऊ लागलेत तसेच धनंजय सुद्धा त्या वासराला रोज आपल्या पाठीवर बसुन देवाचे दर्शनसाठी घेऊन जात...  आता, त्या छोट्यासा वासराचे एका मोठ्या बैलामध्ये रूपांतर  झाले होते...  धनंजय जेंव्हा त्या ब...
अधिक वाचा